การเดินทางล่องแม่น้ำอิระวดี จากเมือง มิตจีนา ผ่านมัณฑะเลย์ จนถึง เมืองพุกาม เปรียบเหมือนการเดินทางผ่านกาลเวลา เพื่อค้นหา ความงามในอุดมคติ ใต้ร่มเงาแห่งเทือกเขาหิมาลัย น้ำแข็งจากหลังคาโลกละลายเป็นสายน้ำไหลสู่ที่ราบลุ่ม เป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนมาหลายยุคหลายสมัย

ทุกวันนี้ชีวิตผู้คนสองฝั่งแม่น้ำอิระวดี ยังดำเนินไป อย่างเนิบช้า ตามความเร็วของกระแสน้ำ ไม่เร่งรีบ แต่ก็มิได้หยุดนิ่ง ตลอดทางเราเดินทางผ่าน สายลม ก้อนเมฆ และ เสียงฝน เรามองชีวิตของผู้คนที่ออกเดินทางไปกับสายน้ำ ฤดูกาลกำลังเปลี่ยน ต้นข้าว เติบโตงอกงาม ชาวนาเก็บเกี่ยวค้าขาย ก่อสร้างบ้านเรือน กาลเวลาเปลี่ยนผ่าน ก่อกำเนิดเป็นชุมชน ถักทอวิถีชีวิตจนเป็นอารยธรรมที่ผูกพันกับสายน้ำ บอกเล่าเรื่องราวจากรุ่นสู่รุ่น สานต่อวัฒนธรรมผ่านความเชื่อและศรัทธาในพุทธศาสนา

ภาพถ่ายชุดนี้ เป็นตัวแทน ของ ความงาม ในแบบอุดมคติ ความงามที่เชื่อมโยงผู้คน แผ่นดิน และ สายน้ำ เป็นตัวแทนอุดมคติของผู้คน ที่ต้องการดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่าย ด้วยความเคารพต่อธรรมชาติ ภายใต้สังคมที่เป็นธรรม

หากแต่เพียงแค่ภาพแห่งความฝันเราไม่กล้าที่สร้างมันขึ้นมา เราก็คงไม่มีวันสร้างสังคมอถดมคติในโลกแห่งความจริงได้ เพราะความฝันคือภาพที่จะพาผู้คนไปให้ถึงจุดหมาย แม้จะต้องใช้เวลานาน แม้จะต้องเสียสละ แม้จะต้องอุทิศตนด้วยความมานะอดทน สักวันการสร้างสังคมอุดมคติจะสำเร็จสมบูรณ์

แด่พี่ประชา หุตานุวัตร ผู้ริเริ่มและบุกเบิกงานการพัฒนาผู้นำระดับรากหญ้า ในแผ่นดินพม่า ตลอด 30ปี